منابع طبیعی!/جوانمرد باش هموطن؟!...

این همه از بیچارگی ایران تو حفظ تاریخ و تمدن گفتیم ولی فقط این یدونه نیست که...ایران سرای بیچارگی هاست...

چندروز پیش با خیال راحت نشسته بودم داشتم روزنامه همشهری میخوندم، پی بردم به این نکته که یواش یواش منابع طبیعی هم داره به فنا میره...

خداحافظی همیشگی فلامینگوها از دریاچه ارومیه...

           جنگل های بلوط کردستان، رو به انقراض...

                     حسرت قدم زدن در ساحل...

                                  آتش در دامن زاگرس...

                 منو از یاد نبرین... میدونم ویرانم... زجه هامو میشنوین... من همون ایرانم...

(این آخریه رو شاعر میگه، تو روزنامه ننوشته بود!)...

من از رو همین منبر اعلام میکنم:

"آقایون، خانوما، لعنت بر پدر مادر هر کسی که در این مکان(ساحل) آشغال بریزد!... 

                ای سگ بریند در دهان آن کارخانه داری که فاضلاب و زباله های زیست تخریب ناپذیر() کارخانه اش را بدون تصفیه(!)و بصورت کله خری، داخل دریا بریزد!" (محمد باید داد بزنه: "تکتیییییر...")

راستی فکر کنم حس همدردی و جوانمردی هم داره از بین میره... حنجرم جر خورد اینقدر الکی از بالا درخت داد زدم کمک..!(میمون نیستم، دیوونه هم نیستم، داشتیم امتحان میکردیم!)...یارو از بقلمون رد شد سرش رو هم برنگردوند! شاید واقعا یکی کمک میخواد...

*1- آخه چرا تو این کوه های عظیمیه یه تیکه چوب هم پیدا نمیشه؟ حتما باید یه کیلو ژل آتشزا بریزیم رو ذغال؟...

*2- محمد نوری آن سوی ابرها... بهشت کمه واسش ... یه شیش هفت دقیقه ای سکوت!